کاش میشد یواشکی خیره بشی توی چشام / یهو من داد بزنم؛ خاطرتو خیلی میخوام
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
تمنا دارم از آسمان که اگر حتی قطره ای خوشبختی بارید ، بر روی گونه تو باشد.
دلم خوش بود که یارم با وفا بود / کمی از زندگیش از آن ما بود
ولی افسوس که فکر ما غلط بود / که زنگ تفریحش احساس ما بود . . .
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
عمر من در عشق خوبان سر رسید / موی من از عشق خوبان شد سفید
صد من چون از کبوتر خانگیست / ناز کردن بر من از دیوانگیست
من چه دارم از تو پنهانش کنم ؟ / جان تقاضا کن که قربانت کنم
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
آشق !
از این به بعد اینگونه بنویسید ! چون همیشه سرش کلاه می رود . . .
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
دریا همیشه از من دلگیر است
چون بزرگی دل دوستانم را به رخ او میکشم . . .
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
گوشه تا گوشه صحرا بخواب و نهراس
گرگ ها خاطرشان هست که “آهوی” منی . . .
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
گفته اند: روز محشر با کسی که دوستش داری محشور خواهی شد!
یعنی ما با هم! چقدر برای تموم شدن دنیا بی تابم
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
دستانت ، حلقه میزنند به دور کمرم
این تنها <پــرانتـز> دوست داشتنیه زندگیه من است . . .
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
وقتی برای موندنـت “فاصله ها” حَریص می شن
واسه یه لحظه بودنت ” ثانیه ها ” عــزیز می شن . . .
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
دلم تنگ است این شبها، یقین دارم که می دانی
صدای غربت من را از احساسم تو می خوانی
شدم از درد تنهایی گلی پژمرده و غمگین
بیا ای ابر پاییزی که دردم را تو می دانی . . .
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
میگن اگه عزیزی جزئی از خاطرات خوب زندگیت شد
برای بودنش ازش تشکر کن ، متشکرم که هستی . . . !
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
بهترین دوست خواهی بود حتی اگر سختی راه ، چشمانت را از من دور کند
و بهترینی حتی اگر طنین صدایت به گوش من نرسد . . .
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
یا رب سببی ساز که یارم به سلامت بازآید و بٍرَهانَدَم از بند ملامت
خاک ره آن یار سفرکرده بیارید ، تا چشم جهان بین کنمش جای اقامت . . .
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
لعنت به همه قانون های دنیا ، که در آن شکستنِ دل پیگردِ قانونی نـَدارد . . . !
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
کاش در دهکده ی عشق فراوانی بود / توی بازار صداقت کمی ارزانی بود
کاش اگر گاه کمی لطف به هم میکردیم / مختصر بود ولی ساده و پنهانی بود . . .
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
پروانه پر ، گنجشک پر ، کلاغ پر…
دلم واسه دیدنت همیشه پر پر پر پر پر پر!
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
فروغ چشم پر آبم تو هستی / دلیل اینکه بیتابم تو هستی
اگرچه آدمی ناچیز هستم / خدا را شکر دنیایم تو هستی . . .
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
تو را به رخ تمام شقایق ها میکشم و میگویم :
تا گل من هست زندگی باید کرد . . . !
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
بیا تا من و تو جانانه باشیم / یکی شمع و یکی پروانه باشیم
به پای سایه های گل نشینیم / دعا بر هم کنیم تا زنده باشیم . . .
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
بگویم و بدانی یا نگویم و میدانی ، فاصله دورت نمیکند ،
در خوبترین جای جهان جا داری ، جایی که دست هیچکس به تو نمیرسد . . .
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
دوستان من مثل گندمند
یعنی یه دنیا برکت و نعمت ، نبودنشان قحطی و گرسنگی
و من چه خوشبختم که زردی خوشه های گندم در اطرافم موج میزند . . .
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
اگه قرار بود هرکسی بزرگترین غمش رو برداره و ببره تحویل بده
با دیدن غمهای دیگران آهسته غمش رو در جیبش میگذاشت و به خونه بر می گشت . . .
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
ز مهر دوستان در خاطرم یادیست! اگر چه فاصله بسیار ، ارادت همچنان باقیست..!
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
دنیا را خیلی کوچک می بینم که بگم به اندازه یه دنیا دوستت دارم
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
وصیت کردم قبل مرگم قلبم را اهدا کنند ولی میگن امضای صاحبش لازمه؛ اجازه میدی؟
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
دستاتو بذار روی قلبت! گذاشتی؟ آرزومه همیشه بتپه حتی اگه برای من نباشه …؟
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
نمیدانم چرا چشمانم گاهی بی اختیار خیس می شوند
می گویند حساسیت فصلی است
آری من به فصل فصل این دنیای بی تو حساسم . . .
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
خاک پایت بوسه گاهم بود و بس / بر سر راهت نگاهم بود و بس
ای نگاهت تکیه گاه خستگی / عشق تو تنها گناهم بود و بس . . .
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
نفست باران است ، دل من تشنه ی باریدن ابر ، دل بی چتر مرا میهمان کن . . .
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
یاد آن روزی که یاری داشتیم / این چنین خوار نبودیم ، اعتباری داشتیم
ای که ما را در زمستان دیده ای با پشت خم / این زمستان را نبین ، ما هم بهاری داشتیم .
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
نامه هایم که چراغ قلبت را روشن نکرد !
امشب تمامشان را بسوزان شاید بتوانی تنهایی ات را ببینی . . .