بيوگرافي كامل شادروان ناصر حجازي

تاریخ تولد ۲۸ آذر ماه ۱۳۲۸ برابر با ۱۹ دسامبر ۱۹۴۹

وفات:1390/3/2

محل تولد تهران / آریانا

میزان تحصیلات کارشناسی زبان انگلیسی (مترجمی)

پست بازی دروازه بان


باشگاههای دوران بازیگری :


۱۳۴۶ – ۱۳۵۶ استقلال تهران (تاج سابق)

۱۳۵۶- ۱۳۵۷ شهباز

حضور در تیم ملی

۱۳۴۶ – ۱۳۵۶ ۶۲ بازی


باشگاههای دوران مربیگری :

۱۳۶۶ محمدان

۱۳۶۶ تا ۱۳۶۷ شهرداری کرمان

۱۳۶۸-۱۳۷۲ بانک تجارت

۱۳۷۲-۱۳۷۳ سپاهان

۱۳۷۳-۱۳۷۴ ماشین سازی تبریز

۱۳۷۴ تا ۱۳۷۷ استقلال

۱۳۷۷ تا ۱۳۷۹ ذوب آهن

۱۳۷۹ تا۱۳۸۰ استقلال رشت

۱۳۸۰ تا ۱۳۸۱ ماشین سازی تبریز

۱۳۸۱ تا ۱۳۸۲ استقلال اهواز

۱۳۸۴ – ۱۳۸۵ نساجی مازندران

۱۳۸۶ استقلال


افتخارات باشگاهی :

قهرمانی جام باشگاه های تهران (۱۳۴۷)

قهرمانی جام باشگاه های تهران (۱۳۴۸)

قهرمانی جام حذفی (۱۳۴۸)

جام میلز هندوستان (۱۳۴۸)

نایب قهرمانی جام باشگاه های تهران (۱۳۴۹)

نایب قهرمانی جام حذفی (۱۳۴۹)

قهرمانی جام باشگاه های آسیا (۱۳۴۹)

جام میلز هندوستان (۱۳۴۹)

قهرمانی جام باشگاه های تهران (۱۳۵۰)

قهرمانی جام دوستی (۱۳۵۱)

نایب قهرمانی جام هندوستان (۱۳۵۱)

قهرمانی جام اتحاد (۱۳۵۲)

نایب قهرمانی جام تخت جمشید (۱۳۵۲)

قهرمانی جام تخت جمشید (۱۳۵۳)

قهرمانی جام حذفی کشوری (۱۳۵۶)


افتخارات ملی :

حضور در جام جهانی در سال ۱۳۵۴

قهرمانی در مسابقات جام ایران (۱۳۵۱)

قهرمانی جام ملت های آسیا (۱۳۴۶)

قهرمانی جام ملت های آسیا (۱۳۵۰)

قهرمانی جام ملت های آسیا (۱۳۵۴)


افتخارات مربیگری :

قهرمانی جام آزادگان (۱۳۷۶)

قهرمانی جام پرچم ترکمنستان (۱۳۷۶)

نایب قهرمانی لیگ کشور (۱۳۷۷)

نایب قهرمانی جام باشگاه های آسیا (۱۳۷۷)




ناصر حجازی در تهران، محله آریانا (مالک اشتر) در تاریخ ۲۸ آذرماه ۱۳۲۸ به دنیا آمد. وی دروازه بان سابق تیم های استقلال (تاج) و تیم ملی ایران است که اکنون به مربیگری می پردازد. یکی از محبوب ترین و مشهور ترین فوتبالیست های ایرانی بشمار می رود، در استقلال تهران از او بعنوان تنها اسطوره ی این باشگاه نام می برند. در سال ۱۳۷۸ کنفدراسیون فوتبال آسیا (تنها به خاطر بی لیاقتی مسئولان فوتبال ایران) وی را بعنوان دومین دروازه بان برتر قرن بیستمِ این قاره انتخاب کرد. پدرش متولد تبریز بود و آژانس املاک داشت. وی با چهار خواهر و یک برادر در خانواده ای ۸ نفری زندگی می کرد. در کودکی بازیگوش بود و در سوم دبستان، ششم ابتدایی و ششم دبیرستان رفوزه شد. اما به هر ترتیب موفق شد دیپلم بگیرد. دوران دبستان را در دبستان هخامنش طی کرد و دوره دبیرستان را در بیرستان های سعادت، سینا، سهند و شرف طی کرد. رشته اصلی وی بسکتبال بود اما روزی با دوستانش به تماشای مسابقات فوتبال منطقه ی ۸ می رود در آنچا تیم مدرسه منتخب مدرسه اشان بازی داشته و اتفاقا دروازبان تیم آسیب دیده بوده است؛ حسین دستگاه (خبرنگار وقت کیهان ورزشی) که مربی تیم مدرسه بود او را صدا می زند و پست دروازبانی را به او می سپارد. دو ماه بعد همراه با تیم کیهان ورزشی که بازیکنانی همچون غلام وفاخواه، مهدی مناجاتی و مجید حلوایی را به خدمت داشت راهی گرگان میشود تا برای این تیم بازی کند. در گرگان در حالی که وی تنها ۱۶ سال داشت نتیجه را ۱-۰ واگذار کردند. فردی به نام هویدا اولین پیشنهاد حرفه ای فوتبال را به او کرد و وی به تیم دسته دومی دارایی پیوست. و به تحصیلاتش ادامه داد و توانست در مدرسه عالی ترجمه مدرک لیسانس مترجمی زبان انگلیسی بگیرد.



رده باشگاهی

ناصر حجازی در دهه ی ۴۰ دروازه بان باشگاه تاج بود. در سن ۱۸ سالگی با این تیم شروع کرد و همراه با این تیم اولین قهرمانی آسیا را در سال ۱۳۴۹ با مربیگری رایکوف بدست آورد. در این بازی وی دروازه بان تیم تاج بود و بازی در ورزشگاه امجدیه (شهید شیرودی) مقابل تیم هاپوئل از اسرائیل برگزار میشد. در این بازی غلام وفا خواه در دقیقه ۸۳ نتیجه را مساوی کرد و در وقت اضافه تیم تاج با گل مسعود معینی مدافع پیش تاخته خود در وقت اضافه قهرمان جام باشگاه های آسیا شد. بعد از حضور در جام جهانی در سال ۱۳۵۶ از طرف باشگاه منچستر یونایتد پیشنهادی دریافت کرد و یک ماه با این تیم تمرین کرد و حتی در برابر تیم استک سیتی Stoke City برای منچستر یونایتد بازی کرد. متاسفانه علارغم اینکه تیم منچستریونایتد خواهان بخدمت گرفتن وی بود بخاطر مشکلاتی که در ایران وجود داشت موفق به امضای قرار داد با این تیم نشد.



رده ملی

بعد از ملحق شدن به تیم ملی ایران وی توانست با تصاحب جام ملت های آسیا در سال ۱۳۴۶ به افتخارات خود بیافزاید. بهترین بازی و البته خاطره انگیز ترین بازی وی برای تیم ملی ایران در برابر کره جوبی بوده است که در ورزشگاه ۷۰ هزارنفری اما خاکی این کشور برگزار شد. وی قهرمانی در جام ملت های آسیا را دوبار دیگر در سالهای ۱۳۵۰ و ۱۳۵۴ همراه با تیم ملی ایران تجربه کرد. در سال ۱۳۵۰، او تیم ملی ایران را در بازی های المپیک مونیخ همراهی کرد و به جام جهانی ۱۳۸۶ آرژانتین نیز راه یافت.





دوران مربیگری

وی بخاطر قانونی من دراوردی و احمقانه ( قانون ۲۹ ساله ها) که حضور در دروازه را برای بازیکنانی که بیش از ۲۹ سال دارند منع میکرد، مجبور به کناره گیری از فوتبال حرفه ای شد. سپس به کشور های جنوب شرق آسیا سفر کرد. در آنجا مربی-بازیکن تیم محمدان بنگلادش بود و توانست این تیم را به جمع هشت تیم برتر آسیا برساند. وی با تیم محمدان توانست پرسپولیس تهران را نیز شکست دهد.

در طی دهه ی ۷۰، حجازی مربی بسیاری از تیم های فوتبال از قبیل بانک تجارت، ماشین سازی ، استقلال تهران و استقلال اهواز بود. متاسفانه او بخاطر غرور بی اندازه درست مانند همتای پرسپولیس اش علی پروین مدرک مربیگری ندارد و در اینگونه کلاس ها شرکت نمی کند. باوجوداین، در زمان کار با تیم استقلال تهران، ناصر حجازی توانست با این تیم به فینال جام باشگاه های آسیا راه یابد؛ اما متاسفانه بخاطر اشتباهات فردی بعضی از بازیکنان موفق به فتح این جام نشد و به نایب قهرمانی رضایت داد. بسیاری از منقدین از او انتظار قهرمانی را داشتند اما بعد از اولین اخراج او از استقلال در اردبیهشت ماه سال ۱۳۷۸ ، تکرار نایب قهرمانی او در آسیا برای تیم های ایرانی ده سال طول کشید تا سرانجام درست زمانی که او به استقلال بازگشت تیم باشگاهی سیمان سپاهان با مربیگری لوکا بوناچیچ توانست همین عنوان در آسیا تکرار کند. در طی دوران مربیگری، ناصر حجازی توانسته است بازیکنانی مانند علی دایی و رحمان رضایی را به فوتبال ایران معرفی کند.



مخالفان

با وجود محبوبیت اسطوره ای او در نزد هواداران استقلال، دیگر پیشکسوتان و تعدادی از بازیکنان استقلال باعث اخراج وی از استقلال درسال ۱۳۷۸ و ۱۳۸۶گردیدند، اخراج وی علارغم تمام موفقیت هایی بود که با استقلال بدست آورده بود. از مخالفان ناصر حجازی میتوان به امیرقلعه نویی، جواد زرینچه، پرویز برومند و بسیاری از بازیکنان نامدار اوایل دهه ی هفتاد استقلال اشاره کرد که با مربیگری او برای استقلال در سال ۱۳۷۴ مجبور به ترک این تیم شدند (یکی از همین اخراجی ها امیرقلعه نویی است). وی در تابستان ۱۳۸۶ با روی کار آمدن مجدد علی فتح اله زاده به استقلال پیوست. البته این مساله مطرح است که علی فتح اله زاده تنها از او برای کسب درامد بیشتر از طریق تماشاچیان استقاده ابزاری کرده است. وی را تنها بعد از انجام ۱۲ بازی در لیگ برتر کاملا سیاستمدارانه و محترمانه اخراج کردند. البته در کنار اشکال تراشی های بسیار، بدشانسی های بسیاری نیز در تیم استقلال گریبان او را گرفت. وی هم اکنون در سمت مدیر فنی به فعالیت خود در این باشگاه ادامه می دهد.



خرده اتفاقات

یک بار پدرش به منزل آمد و برادرش را سوار ماشین کرد تا باهم به مسافرت بروند، به دنبال ماشین می دوید و داد میزد که او را با خودشان ببرند. آنها قبول نکردند؛ سر پدر و برادرش داد کشید و با همان حالتی که گریه می کرد به آنها گفت: “عیبی ندارد، مرا با خودتان نبرید. ولی مطمئن باشید تمام دنیا را با پای خودم میروم”

در خردسالی میخواستند به او آمپول بزنند. تا آن موقع آمپول نزده بود ولی شنیده بود که آمپول زدن درد دارد به همین دلیل فرار کرد. پدر، مادر، برادرش و کسی که قرار بود به او آمپول بزند دنبال او می دویدند و سرانجام چهارنفری موفق شدند او را بگیرند و به او آمپول بزنند

در مسابقات منطقه ای وقتی که تنها ۱۶ سال داشت مربی تیم حریف پشت دروازه او آمد و به او گفت: “ناصرجان، تو را به خدا یک توپ را ول کن تا ما بازی را ببریم. ما خرج کرده ایم، آبرویمان می رود.”

اولین نشریه ای که عکس ناصرحجازی را چاپ کرده است نشریه ای به نام آیندگان بوده است.

بعد از بازی با کره جنوبی تیتر روزنامه ای این بوده است: ” حجازی؛ معجزه گر پیونگ یانگ”

در ۲۳ سالگی اولین فرزندش آتیلا به دنیا آمد.

سنگین ترین شکست لیگ برتر در کارنامه ی او ثبت شده است. در آخرین بازی لیگ در فصل ۷۹ -۸۰ تیم استقلال رشت با مربیگری وی با نتیجه فاجعه آمیز ۷-۱ در برابر ابومسلم خراسان تن به شکست داد.